Jean Sibelius

Jean Sibelius (geboren in een Zweedstalige Finse familie als Johan Julius Christian Sibelius; 8 december 1865 – 20 september 1957) was een Fins violist, componist, muziekpedagoog en dirigent, uit de late Romantiek en vroegmoderne periode. Hij wordt algemeen beschouwd als de grootste componist van zijn land en zijn muziek wordt vaak toegeschreven aan het feit dat hij Finland heeft geholpen een sterkere nationale identiteit te ontwikkelen toen het land worstelde met verschillende pogingen tot russificatie aan het eind van de 19e eeuw.

De kern van zijn oeuvre wordt gevormd door zijn zeven symfonieën, die net als zijn andere belangrijke werken regelmatig worden uitgevoerd en opgenomen in Finland en landen over de hele wereld. Zijn andere bekendste composities zijn Finlandia, de Karelia Suite, Valse triste, het Vioolconcert, de koorsymfonie Kullervo en De zwaan van Tuonela (uit de Lemminkäinen Suite). Zijn andere werken omvatten stukken geïnspireerd door de natuur, Noordse mythologie en het Finse nationale epos, de Kalevala; meer dan honderd liederen voor zang en piano; toneelmuziek voor talrijke toneelstukken; de eenakteropera The Maiden in the Tower; kamermuziek, pianomuziek, vrijmetselaarsrituelen en 21 uitgaven van koormuziek.

Sibelius componeerde productief tot het midden van de jaren 1920, maar na de voltooiing van zijn Zevende Symfonie (1924), de toneelmuziek voor The Tempest (1926) en het toongedicht Tapiola (1926), stopte hij met het produceren van grote werken in zijn laatste 30 jaar, een pensioen dat gewoonlijk wordt aangeduid als de “stilte van Järvenpää”, (de locatie van zijn huis). Hoewel het bekend is dat hij gestopt is met componeren, probeerde hij toch door te gaan met schrijven, waaronder het vergeefse werk aan een achtste symfonie. Op latere leeftijd schreef hij vrijmetselaarsmuziek en bewerkte hij enkele vroegere werken opnieuw, terwijl hij een actieve, maar niet altijd even gunstige belangstelling bleef houden voor nieuwe ontwikkelingen in de muziek. Hoewel dit ‘zwijgen’ geleerden vaak heeft verbijsterd, was Sibelius in werkelijkheid duidelijk: hij vond dat hij genoeg had geschreven. In 1950 werd hij onderscheiden met het Grootkruis in de Orde van de Witte Roos van Finland.

Bron: WikiPedia